Ben hiçbir zaman kuvvetli ve kendine güvenen biri olamadım. Yumuşak insanlar içten içe parlarlar, ateş basar kızarırlar, yumuşak renkler takınırlar, tıpkı bir kelebeğin kanatlarındaki renkler gibi, onlar ışığın üzerine kağıttan bir fener geçirmek zorundadırlar. Yumuşak olmak yeterli gelmez. Hem yumuşak hem de çekici olmak zorundasındır. Ve şimdi ben yavaş yavaş sönüyorum. Bu hileli oyunu daha ne kadar sürdürebilirim bilmiyorum.
ARZU TRAMVAYI
ADANA DEVLET TİYATROSU